ΕΝΑ ΚΕΙΜΕΝΟ ΓΙΑ ΤΟ ΦΩΤΟΡΕΠΟΡΤΑΖ ΠΟΥ Αξιζει να διαβάσετε...
Το παρακάτω το βρήκαμε σε μια φωτογραφική ιστοσελίδα, την www.eu1.host.gr, και αφορά έναν από τους μεγαλύτερους ΄Ελληνες φωτορεπόρτερ, τον Πατριάρχη, ΦΩΤΗ ΦΛΩΡΟ.. Συμπτωματικά το κείμενο είναι γραμμένο από τον δικό μας Γεν. Γραμματέα της ΕΣΔ Απ.Βραχιολίδη, που κάπου το βρήκαν παραπεταμένο και το αναδήμοσίευσαν.΄Οπως κι εμείς κάνουμε αναδημοσίεση της αναδημοσίευσης! Αξίζει τον κόπο. Εμείς αγαπούμε τους ΄Ελληνες φωτορεπόρτερ σε βαθμό που ο Βραχιολίδης να γράψει κι ένα βιβλίο ολάκερο... το οποίο, λόγω της φωτοσύνθεσης που ίσχυε πριν 30 χρόνια ...εξααιρετίστηκε.Και χάθηκαν τα πάντα, εκτός από κάποιες σημειώσεις που τις βρήκε ο υιός Βραχιολίδη, ο γνωστός ΜΑΚΗΣ, , ο οποίος αφού τις μαγείρεψε δεόντως... έκανε την Πτυχιακή του διατριβή ... στα ΤΕΙ στη Σχολή οπτικών. Ναι και δημοσιογράφος και οπτικός είναι ο Μάκης! Ο μόνος παγκοσμίως!
Σήμερα σχεδόν κάθε μπλογκερ, είναι φωτογράφος, ή ακόμα και παραγωγός βίντεο... Δείτε όμως πως γινότανε χθες, πριν μισό αιώνα το φωτορεπορτάζ, που αποτελεί και σήμερα και ες αύριον το μάνα στην καθημερινή μας ενημέρωση! Αυτό το έχουν κατανοήσει οι μπλόγκερς και δίνουν πια ..τα ρέστα τους! Ως προς τους δημοσιογράφους, αυτοί έχουν ψυχοβγαλτικά προβλήματα με τους φωτορεπόρτερ...που αλοίμονο, δεν... τους .θεωρούν δημοσιογράφους! Τέτοια χάλια.Τέτοια τα κομπλεξικα τους!
Το παρακάτω το βρήκαμε σε μια φωτογραφική ιστοσελίδα, την www.eu1.host.gr, και αφορά έναν από τους μεγαλύτερους ΄Ελληνες φωτορεπόρτερ, τον Πατριάρχη, ΦΩΤΗ ΦΛΩΡΟ.. Συμπτωματικά το κείμενο είναι γραμμένο από τον δικό μας Γεν. Γραμματέα της ΕΣΔ Απ.Βραχιολίδη, που κάπου το βρήκαν παραπεταμένο και το αναδήμοσίευσαν.΄Οπως κι εμείς κάνουμε αναδημοσίεση της αναδημοσίευσης! Αξίζει τον κόπο. Εμείς αγαπούμε τους ΄Ελληνες φωτορεπόρτερ σε βαθμό που ο Βραχιολίδης να γράψει κι ένα βιβλίο ολάκερο... το οποίο, λόγω της φωτοσύνθεσης που ίσχυε πριν 30 χρόνια ...εξααιρετίστηκε.Και χάθηκαν τα πάντα, εκτός από κάποιες σημειώσεις που τις βρήκε ο υιός Βραχιολίδη, ο γνωστός ΜΑΚΗΣ, , ο οποίος αφού τις μαγείρεψε δεόντως... έκανε την Πτυχιακή του διατριβή ... στα ΤΕΙ στη Σχολή οπτικών. Ναι και δημοσιογράφος και οπτικός είναι ο Μάκης! Ο μόνος παγκοσμίως!
Σήμερα σχεδόν κάθε μπλογκερ, είναι φωτογράφος, ή ακόμα και παραγωγός βίντεο... Δείτε όμως πως γινότανε χθες, πριν μισό αιώνα το φωτορεπορτάζ, που αποτελεί και σήμερα και ες αύριον το μάνα στην καθημερινή μας ενημέρωση! Αυτό το έχουν κατανοήσει οι μπλόγκερς και δίνουν πια ..τα ρέστα τους! Ως προς τους δημοσιογράφους, αυτοί έχουν ψυχοβγαλτικά προβλήματα με τους φωτορεπόρτερ...που αλοίμονο, δεν... τους .θεωρούν δημοσιογράφους! Τέτοια χάλια.Τέτοια τα κομπλεξικα τους!
Φώτης Φλώρος, ο “πατριάρχης” του φωτορεπορτάζ
Φώτης Φλώρος
Γεννήθηκε το 1924 και μπήκε στο φωτορεπορτάζ το 1945, όταν υποχρεώθηκε να γίνει φωτογράφος στη στρατιωτική μονάδα που υπηρετούσε. Από τη σύμπτωση αυτή του γεννήθηκε ο μεγάλος έρωτάς του για τη φωτοειδησεογραφία.
΄Ηταν στις επάλξεις επί μισόν αιώνα και αποθανάτισε με το φακό του όλη τη ζωή της Ελλάδος των τελευταίων 50 χρόνων.΄Εγραψε με τη μηχανή του μια μεγάλη ιστορία κερδίζοντας συνάμα την εκτίμηση και συμπάθεια σπουδαίων πολιτικών ανδρών (Καραμανλής,Γ.Παπανδρέου κ.α.) οι οποίοι συχνά επικοινωνούσαν μαζί του.
Ο Φώτης Φλώρος υπήρξε δάσκαλος για δεκάδες νεότερων συναδέλφων του, που μαθήτευσαν δίπλα του και μετά ολοκληρωμένοι άνοιξαν τα δικά τους ανεξάρτητα γραφεία.
Ο Απόστολος Βραχιολίδης θυμάται:
«…γνώρισα τον Φώτη Φλώρο στα 1960 επί συστάσει. Φεύγοντας από τη Θεσσαλονίκη για Αθήνα ο εκεί προσωπικός μου φωτορεπόρτερ ο Τσιφτσής συνεγάζονταν με το γραφείο του Φλώρου και μου είπε να πάω να τον δω. Ο Φώτης με υποδέχτηκε με τη γνωστή εγκαρδιότητά του. Λόγω της δράσης μου είχα απόλυτη ανάγκη να έχω δίπλα μου έναν φωτορεπόρτερ, το γραφείο του Φλώρου πάντα ήταν στο πλευρό μου και σχεδόν το γραφείο με το οποίο συνεργαζόμουν αποκλειστικά . Και φυσικά συνεργαζόμουν και με τους υπόλοιπους φωτορεπόρτερς, ανάλογα με τις περιστάσεις και με τους οποίους επίσης γράψαμε πολλές επιτυχίες αλλά με τον Φλώρο είχα περισσότερο άνεση και οικειότητα.
΄Ενιωθα σαν στο σπίτι μου. Ακόμη και στο σκοτεινό θάλαμο του φωτογραφείου του με έμπαζε, όπου και «διδασκόμουν» τα της φωτογραφικής τεχνικής σε όλο της το φάσμα. ΄Ηταν μια μαγεία να βλέπεις την επικαιρότητα που κυνήγησες σιγά- σιγά να αποτυπώνεται στο χαρτί να κολυμπάει στα υγρά και μετά να ψήνεται σε κάτι γυαλιστερά φουρνάκια. Κι αν πάλι δεν υπήρχε χρόνος, τότε καθώς ήταν υγρές τις κρεμάγαμε με μανταλάκι για στέγνωμα, όπως επίσης και τα αρνητικά φιλμς.
Στο υπόγειο του κτιρίου της Πανεπιστημίου 64 στο γραφείο των Φλωραίων, «Φωτορεπορταζ Αθηναϊκού Τύπου» έγραφε η βιτρίνα.
Καμιά φορά συχνά τα απογεύματα , και αγωνιώντας για τις φωτογραφίες μου, άκουγα μέσα από το σκοτεινό θάλαμο να φωνάζει:
“..Απόστολε αν θες να πάρεις σύντομα τις φωτογραφίες κάτσε κάτω και γράψε τις λεζάντες…”
Είχε μια μικρούλα γραφομηχανή κι εκεί σε πολλά αντίτυπα με καρμπόν χτυπούσα σε μικρές λωρίδες περιεκτικά τις λεζάντες που θα συνόδευαν τις φωτογραφίες που θα έστελνε στις εφημερίδες,κρατώντας εγώ αυτές που ενδιέφεραν την εφημερίδα μου. Μια ιστορική φωτογραφία Ο Μακάριος με τον πρωθυπουργό στρατάρχη Παπάγο σε μυστική συνάντηση το 1952, όπου οι δύο ηγέτες πήραν την απόφαση για την έναρξη του Κυπριακού αγώνα κατά της Βρετανικής κατοχής. Ο Παπάγος ήταν βαριά ασθενής και μετά βίας τον έβαλαν στην πολυθρόνα που βλέπετε. Την ιστορική φωτογραφία την τράβηξε αποκλειστικά ο Λεωνίδας Φλώρος – αδελφός του Φώτη ο οποίος επί μια βδομάδα ξενυχτούσε έξω από τη οικία του Πρωθυπουργού.
Όπως ο ίδιος αφηγήθηκε, είχε ειδοποιηθεί από το πρωθυπουργικό γραφείο αλλά λόγω της μυστικότητας της συνάντησης, κανείς δεν ήταν βέβαιος πότε θα έφθανε στην Αθήνα ο Μακάριος. Την επομένη η φωτογραφία είχε κάνει το γύρω του κόσμου.
Άλλες φορές μέρα μεσημέρι του έλεγα του Φώτη:
“..έχω αυτό το θέμα στο αεροδρόμιο…”
“..και τι κάθεσαι; Φύγαμε έλεγε ο Φώτης Φλώρος…”
Δεν ξέρω , αν τότε ο Φώτης είχε παιδιά δεν ξέρω αν είχα εγώ. Είμασταν αφιονισμένοι και οι δυο μας με την επικαιρότητα. Μεθυσμένοι μας παρέσερνε η είδηση, το γεγονός. Ντάλα κατακαλόκαιρου εμείς τρέχαμε με το τρίτροχο να βγάλουμε θέμα. Εγώ καλά είχα την τρέλα μου, ο Φώτης γιατί έπρεπε να με ακολουθεί; Μα ο φωτορεπόρτερ αυτός , ο Φώτης Φλώρος ήταν φουλ δημοσιογράφος. Πιο δημοσιογράφος κι από μένα…
Μια άλλη ιστορική φωτό του Φλώρου ήταν αυτή με τον στρατάρχη Παπάγο και με τον ΄Αγγλο επίσης στρατάρχη και συνονόματό του Αλέξαντερ Μοντγκόμερυ ,που κατατρόπωσε τον Ναζί Ρόμελ.
Και με έβαζε στο πιο περίεργο αυτοκίνητο του κόσμου. Ένα τρίκυκλο, στο οποίο για να μπεις μέσα , έπρεπε το εμπρόσθιο τμήμα του, όπου ήταν και το τιμόνι να εξωπεταχθεί προς τα άνω δεξια κι ύστερα, από την τρύπα που άνοιγε χωνόσουν μέσα. Μια θεότρελη πόρτα που έκανε το κάρο μισό σκέτο καύκαλο. Κι όμως έκανε τόσο καλά τη δουλειά του ώστε να μην αποκρύπτω και το θαυμασμό μου γι αυτό το τρίτροχο κατασκεύασμα.
“…καλό είναι μωρέ Απόστολε, τη δουλειά μας την κάνουμε…ναι ή όχι; Έλεγε ο Φώτης…”
Ο Φώτης ήταν σοβαρός, άψογος, με απόλυτο ήθος, ένας αρχοντάνθρωπος. Δεν είχε πολλά λόγια. Καμιά φορά επέτρεπε στον εαυτό του να κουβεντιάζει πολιτικά, ζητώντας κυρίως τις εκτιμήσεις των άλλων για τις πολιτικές εξελίξεις, αν και δεν τις είχε ανάγκη, αφού ο ίδιος είχε τις δικές του. Μπορούσε να λέει πολλές ιστορίες αλλά δεν θυμάμαι να λέει καλαμπούρια. Τον ενδιέφερε η δουλειά του.
“…αυτή η φωτογραφία θα πιάσει… η άλλη μπα δύσκολα…!” Παρατηρούσε.
Είχε μέσα του τη δημοσιογραφία. Ήξερε ποιο θέμα θα τσουλήσει στον τύπο. Και στεναχωριόταν όταν την επομένη διαβάζοντας τον ημερήσιο Τύπο έβλεπε από τις 30 φωτογραφίες που έστελνε στις εφημερίδες να έπιανε 3-4 δημοσιεύσεις.
Όπως κι αλλού αναφέρουμε, η δουλειά του φωτορεπόρτερ αμείβεται κατ΄ αποκοπή. Στέλνεις 5 φωτογραφίες δημοσιεύεται όμως η μία. Θα αμειφθείς για τη μία. Καλά βγαίνουν έτσι τα έξοδα; Στις περισσότερες φορές ναι.
Το γραφείο του, εκεί στην υπόγα της Πανεπιστημίου 64, ήταν προσκυνητάρι πολλών δημοσιογράφων.’Ολοι διέρχονταν έδιναν και έπαιρναν ειδήσεις. Πηγή ειδησεογραφίας οι Φλωραίοι.
Διαβάστε τι έγραψαν οι εφημερίδες για τον θάνατό του. Δίνουν όλο το απόσταγμα της σημασίας του φωτορεπορτάζ:
ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ:
« Έφυγε για πάντα ο «πατριάρχης» της φωτογραφίας. Ο Φώτης Φλώρος πέθανε προχθές σε ηλικία 70 ετών, έχοντας προσφέρει μεγάλο και πλούσιο έργο .Για πενήντα ολόκληρα χρόνια βρίσκονταν στις επάλξεις , αποθανατίζοντας όλη την ιστορία της Ελλάδας, από το 1944 μέχρι σήμερα… Τιμήθηκε αρκετές φορές, από το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης , το Ίδρυμα Μπότση, και την ΕΛΠΑ… Ήταν πολύ αγαπητός και δάσκαλος για πολλούς σημερινούς φωτορεπόρτερ!»
ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΣΗ: Το γραφείο του Φώτη Φλώρου ήταν περίπου εξειδικευμένο με το αστυνομικό ρεπορτάζ, χωρίς φυσικά να παραβλέπει και τα άλλα είδη της δημοσιογραφίας. Είναι ίσως από τους πρώτους φωτορεπόρτερ που κάλυπτε αγώνες Ράλλυ (νεοσύστατο τότε το Ράλλυ ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ) καθώς και αγώνες ποδοσφαίρου.
Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΦΩΤΟΡΕΠΟΡΤΑΖ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ
Έχουμε εδώ μπροστά μας ένα σημαντικό πόνημα που εξέδωσε η ΚODAK με τον τίτλο BASIC POLICE PHOTOGRAPHY, είναι ένα ενδιαφέρον δοκίμιο που δείχνει πόσο σημαντικό ρόλο παίζει στην εξυχνίαση ενός εγκλήματος η δουλειά του φωτορεπόρτερ. Πολλές φωτογραφίες του Φλώρου,είχαν βοηθήσει την Αστυνομία να οδηγηθεί σε λύσεις.
Πρέπει δε να ξέρετε ότι η φωτογραφία που βγάζετε έχει πολλαπλές χρήσεις. Να κάπως έτσι ο Φώτης τιμήθηκε από το Υπουργείο Δημοσίας Τάξης και μη πάει ο νους σε τίποτε πονηρό.
Πρέπει δε να ξέρετε ότι η φωτογραφία που βγάζετε έχει πολλαπλές χρήσεις. Να κάπως έτσι ο Φώτης τιμήθηκε από το Υπουργείο Δημοσίας Τάξης και μη πάει ο νους σε τίποτε πονηρό.
Υπάρχει κι ένας άλλος σπουδαίος που μόλις σήμερα άρχισαν να τον τιμούν. Ο Σπύρος Μελετζής. Δεν ήταν όμως φωτορεπόρτερ.
Κατέγραψε όμως σημαντικά που τα εκλαμβάνουμε τώρα σαν φωτορεπορτάζ! Υπάρχει και ο Μπαλάφας, σπουδαίος κι αυτός μα δεν ήταν φωτορεπόρτερ!
Κατέγραψε όμως σημαντικά που τα εκλαμβάνουμε τώρα σαν φωτορεπορτάζ! Υπάρχει και ο Μπαλάφας, σπουδαίος κι αυτός μα δεν ήταν φωτορεπόρτερ!
Ήταν όμως και ο Πουλίδης, ο πρώτος ιστορικά ΄Ελλην φωτορεπόρτερ και τα παιδιά του από Παύλο, Χρήστο έως τον παπα- Μάρκο!
Συνεχίζοντας για τον Φώτη Φλώρο πάμε στην:
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ:
«Ξέρουμε πως ο Φώτης μπήκε στο φωτορεπορτάζ πολύ νωρίς από το 1945 και μέχρι πρόσφατα δεν πρόδωσε την αποστολή του ούτε μια στιγμή, στο κυνήγι και την αποτύπωση της επικαιρότητας. Έτρεφε ασίγαστο πάθος και αγάπη γι αυτήν. Αποτύπωσε με τη μηχανή του όλη την ταραγμένη εποχή της τελευταίας 50/ετίας. Ήταν παρών σε όλα τα γεγονότα που σημάδεψαν την κοινωνία και την πολιτική μας.
ο ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ:
«…αλλά η σύνταξη που παίρνει η γυναίκα του από αυτόν τον Γίγαντα του φωτορεπορτάζ ανέρχεται στις 70.000 δρχ! Ιδού η δόξα σου ελληνική πολιτεία!… Για έναν μεγάλο που σε αποθανάτισε ψυχία! Το πρακτορείο του Φώτη Φλώρου και των αδελφών του έχει στη διάθεσή του 600.000 φωτογραφίες,αλλά κανείς δεν ενδιαφέρθηκε να το αποκτήσει, για να μη χαθεί αυτός ο μεγάλος πλούτος της ζωντανής ιστορίας μας!
Η πίκρα του Φώτη (την κουβαλούσε πάντα) και όλων των σπουδαίων συναδέλφων του (να τώρα θυμάμαι και τον Ζήση Αγγελόπουλο έως χθες πρόεδρο των Φωτορεπόρτερ, φίλο και επίσης συνεργάτη μου) που έγραψαν σημαντική ιστορία, ήταν ότι δεν τους αναγνώριζαν οι Μαλάκες – να μας συγχωρείτε αλλά ξέρουμε τι λέμε) δημοσιογράφοι της εποχής του Τύπου, ως ισότιμους δημοσιογράφους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου